بر كودكان ما چه مي گذرد ؟

Image and video hosting by TinyPic

خبر اعدام يكي از عاملان جنايت تاسوكي را كه چند روز پيش در محل حادثه اعدام شد را حتما شنيده ايد وعكس هايش را هم حتما ديده ايد . امروز كه داشتم خبر را توروقي مي كردم به ناگاه چشمم افتاد به اين عكس كه برايتان گذاشته ام . بارها و بارها اخبار اعدام را همه ما شنيده ايم آنموقع ها هم كه ايران بودم نيز هر از گاهي اعلام مي كردند كه فلان روز و فلان ساعت مثلا اين قاتل و يا آن قاچاقچي را در اين مكان اعدام خواهيم كرد ، من اينجا الان كاري با پديده اعدام ندارم با جمهوري اسلامي هم ندارم كه آيا اصلا فرصت دفاع به اينها مي دهد و اصلا آيا واقعا اين آدم در آن جنايت كاره اي بوده است يا نه ( چون وقتي اعتماد نباشد همه چيز اين نظام را هم بايد با ديده شك نگريست ) حرف من اين است واقعا بر جامعه ما چه مي گذرد جامعه اي كه خشونت را با پوست و خون خود ملموس بداند ، جامعه اي كه يكروز از ديدن سر بريدن مرغ و گوسفند ناراحت مي شد و مي ترسيد امروز بر آن چه رفته است كه اينچنين و با آرامي و به راحتي ديدن فيلم تلويزيوني به نظاره اعدام يك انسان نشسته است ؟ به تصوير نگاه كنيد دوباره و ببينيد در صف اول تماشاچيان چند كودك نشسته است ؟ واقعا چه بايد گفت ؟ دوستي مي گفت چندي پيش كه در تهران داشتند فردي را در ملاء عام اعدام مي كردند همه ايستاده بودند و انگار نه انگار كه انساني در حال اعدام و جان باختن آنهم به وحشيانه ترين شكل ممكن است صف در صف ايستاد بودند و داشتند جان كندن آدمي را نگاه مي كردند و حتي تعدادي در وصف رقص مرگ و پديدار شناسي ماجرا داشتند مستندا و در كمال خونسردي بحث مي كردند ؟! حرف من همين است ، بر ايران ما چه رفته است كه اينچنين قصي القلب شده است ؟ چرا بايد ما اينقدر خشونت برايمان امري ملموس شده باشد كه نه تنها از مرگ و ديدن جان كندن فردي اباء داشته باشيم بلكه مشتاقانه و صف كشيده به ديدن آن هم خواهيم رفت مطمئنا به زور و اجبار نظام مردم را نياورده كه بيائيد ببينيد ما داريم اعدام مي كنيم ، اين نظام نفعي ندارد تا مثلا اين بچه چهار پنج ساله را به زور بياورد تا مراسم اعدام را ببيند در اين سالها چه شده است و بر ما چه گذشته است كه تا خبر اعدام را مي شنوند با تخمه و پسته براي ديدن آن به مثابه ديدن فيلم سينمايي همه آنجا صف مي كشند ؟نسل ما كه سوخت و رفت پي كارش و واقعا نسل بعدي و نسل متعلق به آن كودك كه خشونت را با خود عجين ديده چه خواهد شد ؟

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

! وطن و تن

تصویر
این آقایی که در عکس می‌بینید  اسمش بابک هست و مثل هزاران ایرانی بی سرانجام در ایران سرزمین مادری‌اش را ترک گفته و به آمریکا رفته و بابک فردوسی، تا همین دیروز ۲۰۰ نفر بیشتر او را مثلاً در توییتر نمی‌شناختند اما از دیروز تا الآن در توییتر ۲۷۰۰ نفر وی را دنبال می‌کنند و هر لحظه هم آمار محبوبیت و شهرت وی بیشتر و بیشتر دارد می‌شود. بابک   مهندس پرواز ناسا است، او مدیر برنامه کنجکاوی مریخ و مدیر پرواز کاوشگر کیوریاسیتی (کنجکاوی) است که امروز موفق شد بر سطح مریخ با موفقیت فرود بیاد و موجی از شادمانی و موفقیت را برای علاقه‌مندان این رشته و اکثر آمریکائی‌ها رقم بزند. الآن هم اکثر شبکه های تلویزیونی آمریکایی خبرش را دارند پخش می‌کنند، او هم با همین شکل و شمایل دارد حرف میزند و کسی هم کاری ندارد بابا مامانش چه کاره بودند، دین و ایمانش چیست؟ چرا موهاشو این ریختی کرده؟ و رئیس جمهور آمریکا رو قبول داره یا التزام عملی داره و یا نداره و از این جور سؤالات که معمولاً در رسانه های ایرانی حرف اول رو میزنه وقتی یک نفر موفقیتی کسب میکنه! وقتی این عکس رو نگاه می‌کنیم همه ما مطمئن هستی...
بیشتر بخوانيد

شبهای احیا و احیای ایمان

تصویر
حضرت علی ، امیر المومنین ، امام علی و یا هر اسم دیگری که می خواهیم بگوئیم و چه بسا همان علی تنها وردی است که همه ما خواسته یا ناخواسته بر زبان داریم یادم هست خیلی قدیمها نواری از سخنرانی استاد کافی را گوش می دادم که در آن جمله ای را گفت که هنوز هم در ذهنم می چرخد : " همه علی را قبول دارند حتا آن بی دین و بی نماز و عرقخوارهم وقتی  میخواد عرقشو بخوره میگه یاعلی". من حضرت علی را هرچند که اصلا شاید همه این حرفها یک داستان باشد و خیالپردازی قبول دارم ! مگر رستم و افراسیاب و سهراب و ذال وجود داشته اند که امروزه اینچنین در فرهنگ ما لانه کرده اند ؟ علی برای من رب النوع غیرت و شهامت و جوانمردی است ! علی اگر اسطوره و افسانه هم باشد پدر این زیبائی هاست از یک سو خود عصاره زهد است   تلاش هست و از دیگر سو   بانويي چون فاطمه در کنارش قرار دارد و فرزندانی هم چون   شهيدي چون حسين و تبلور دختري خطيب و اسوه صبري چون زينب را زير يک سقف دارد   اين را علي شريعتي در خطابه اي   زیبا به زبان کشیده   و من که در نوجواني شيفته او بودم   چنين شیفته منش   علي ش...
بیشتر بخوانيد

از عملیات مرصاد تا کوی دانشگاه

تصویر
شب پیش خبر داده بودند که اسلام آباد سقوط کرده و همان شب ما را از دوکوهه سوار شینوک کردند ، خلبان نزدیک اسلام آباد که رسد گفت نمی توانیم فرود بیائیم و مجبور شدیم بیرون شهر و نزدیکی همدان بشینیم و بعد از همانجا ما را با کامیون و اتوبوس به سمت اسلام آباد حرکت دادند ، در مسیرمان فقط مردم آواره را می دیدیم که دارند از اسلام آباد فرار می کنند نزدیکهای صبح بود که رسیدیم به گردنه چهار زبر که حالا نامش را گردنه مرصاد گذاشته اند . در همین گردنه بود که مجاهدین پشت انبوهه ای از ماشینهای مردم متواری از شهر زمین گیر شده بودند .  وقتی به  تنگه رسیدیم دیدیم که آنها به شدت موضع گرفته و با حداکثر امکانات جلو آمده اند. به کناره های جاده پناه بردیم. تا بچه های گردان مقداد و فکر کنم تیپ مسلم بن عقیل که سمت چپ ما بودند برسند داشتیم از رو همون تپه های چهارزبر با مجاهدها درگیر می شدیم که دیدیم از عقب دارند بچه هامون رو می زنند ،  درپایین گردنه یک  ساختمان نیمه کاره بود که وقتی داشتیم به سمت شهر حرکت می کردیم بچه ها از اون غافل شده بودند و حالا یکسری از مجاهد ها معلوم شد که اونج...
بیشتر بخوانيد