چند نگاه متفاوت از متن به بلاهت خامنه ای

نوشته‌ی قبلی‌ام درباره‌ی حماقت خامنه ای و درس نگرفتنش از سرنوشت لیبی و دوستش معمر قذافی (+) کسانی را که به اشتباه انداخته که موضع من درباره‌ خامنه ای در ايران تغييری کرده است و دارم به خامنه ای راهکار نشان می دهم !! .

خوب البته باز هم جالبتر که بعضی‌ها هم حدس زده اند می‌خواهم به ايران برگردم، برخی هم که همچنان فکر می‌کنند من از رهبر و دوستانش پول می‌گيرم تا برایشان تبليغ کنم، و ازين جور چيزها. حالا این چه تبلیغی است که من دارم علنا می گویم خامنه ای ابله است و آنها در خارج از کشور ودر کنج خانه شان هم می ترسند حتا اسمشان را در کامنتها بنویسند ! آنوقت من شده ام اطلاعاتی و آنها شده اند مبارز راستین و صادق !

از این حرفها که بگذریم نه خوانندگان عزیز اين گمان‌ها همه ناورا است. چيزی که باعث آنها شده است نگاهی از راه دور و تاريخی است که گاهی همه با آن به اتفاقات روز دنيا نگاه می‌کنيم. اين دو متغير يکی فاصله‌ی مکانی با موضوع است و ديگری فاصله‌ی زمانی.

منظورم از فاصله‌ی مکانی اين است که آدم وقتی از چيزی دور است، در عين آگاهی از جزييات موضوع، کليت ان را بهتر می‌بيند؛ جزييات مانع از درک کليت موضوع نمی‌شوند. از فاصله‌ی زمانی هم منظورم اين است که آدم گاهی چيزها را در اکنون می‌بيند، و گاهی در گذشته و تاريخ. با اين دو متغير هر چيزی را چهار جور می‌توان نگاه کرد. دو قطب اين طيف چهار حالتی، يکی جزييات را نشان می‌دهد (نزديک-اکنونی) و ديگری معنی‌ها و کليات را (دور-تاريخی).

دوگانگی نوشته‌های من تقريبا با اين تقسيم‌بندی توضيح داده می‌شوند، نه اتفاقات و روابط در پشت‌پرده‌‌ . مطلب من کاملا و واضح بود که در دو بخش عمده نوشته شده است : الف: حماقت خامنه ای از درس نگرفتن از اتفاقات و عبرتهای تاریخی در منطقه

ب:اینکه غرب هم محض رضای خدا موش نمی گیرد و می تواند در ازای پاداشها و حرف شنویهایی که ازش بعضی کشورها مثل لیبی امروز یا عربستان و ... دارند چشمش را بروی همه نکات بد آنها ببندد .

پ: این جمهوری اسلامی با ندانم کاری هایش خوشبختانه به ورطه سقوط افتاده است

و نکته آخر هم اینکه این سلطان خامنه ای که همه را به پاسخگویی دعوت می کند چرا خودش به هیچ بنی بشری پاسخگو نیست ؟

حالا نمی دانم این چه حرف ناپسندی است که آقا یا خانم مهاجر در کامنتها دستور داده اند اصلا سریعا این پست را پاک کنم و کوروش هم پی برده است که من به دوران انصار حزب الله رجعت کرده ام ؟

Excerpt

I usually view things in two ways: closely-presently or distantly-historically. My piece on Khamanei and Larijani has used the latter type