کاری که باید همه مان انجام دهیم
اگر مهمترین جلوهی عملی سیاست انتخابات باشد، وبلاگها
در ایران تا حالا تنها چند انتخابات را پشت سر گذاشتهاند. انتخاباتی که چون در سطح
کشور برگزار شده، سخت است آدم بفهمد چقدر وبلاگها در آن نقش داشتهاند، اما نقش وبلاگها
و شبکه های اجتماعیای چون توییتر و فیسبوک در انتخابات ریاست جمهوری گذشته را
هیچ کس نمیتواند انکار کند.
کسی اکنون به طور حتم و با جرئت نمیتواند بگوید
کار «جنبش سبز» پایان یافته است اما کاری که هواداران این جنبش کماکان در فضای
اینترنت برای ادامه دادن جریانی که پس از آن انتخابات و جنایتهای پس از آن شروع شده انجام داده و می دهند بسیار مفید بوده و هست.
و البته همین طور اگر مثلاً وبلاگهای بسیجی و
طرفداران مدعی ارزشها هم جمع شوند و حمایتشان را از فکر سیاسی مورد علاقهشان ادامه
دهند هم بیهوده نیست. چرا؟
جوابش را در نتیجهی انتخابات دومین انتخابات شورای
شهر تهران بیابید که نفر اولش با رایی حداکثر در حدود صد و پنجاه هزار نفر به شورای
شهر تهران راه پیدا کرد و بعد همین شورای شهر زمینهی ظهور یک کوتولهی سیاسی را به
نام احمدینژاد هموار کرد!
حالا به این قضیه از پنجره دیگری نگاه کنید!
اگر تنها صد وبلاگ بتوانند هرکدام به طور متوسط دویست
نفر از خوانندهشان را قانع کنند که به چه دلیل شرکت در انتخابات در جمهوری اسلامی
با وجود فجایع و جنایات بعد از انتخابات ریاست جمهوری و همچنین وجود نهادهای نظارتیای
همچون «شورای نگهبان» بی فایده است، با همین کار میتوان کلی آدم را قانع کرد و
مجاب کرد که در انتخابات شرکت نکنند!
در ضمن بحث سیاسی شدن یا نشدن وبلاگها و یا فیسبوک
و توییتر هم در کشوری که حکومتش تا توی اتاقخواب مردم اعمال قدرت میکند، بیمعنی
است. ما باید با اطلاع رسانی این جامعه را از شرکت در یک انتخابات بی نتیجه بر حذر
داریم.
درست است که در نتیجه تحریم آحاد ملت دست کم و
در آخر هواداران این نظام با حضورشان افرادی را وارد بهارستان مینمایند اما مطمئن
باشید همین قهر از صندوقهای رای و انتخاب شدن نمایندگان ملت با حداقل آراء یک
رفراندومی بی نظیر خواهد بود که عدم مشروعیت این نظام را ثابت خواهد کرد.
از هر راهی
که ممکن است باید این کار را انجام داد، صرف گفتن «در انتخابات شرکت نکنید» و یا
تحریم انتخابات دردی را دوا نمیکند، قشر عامه جامعه و ملت باید بدانند و متوجه
شوند که چرا نباید در انتخابات شرکت کرد و عواقب این شرکت نکردن چقدر میتواند از
صدها روز راهپیمایی و کف خیابان ماندن و شعار دادن بهتر است!
فراموش
نکنید که امروزه وبلاگها و پروفایلهای ما در فیسبوک و توییتر و دیگر شبکه های
اینترنتی کپی ما روی اینترنت هستند و ما هر طور که هستیم میتوانیم در وبلاگهایمان
هم باشیم.
شهروندی
سیاسی هم یکی از جنبههای ما است و هیچ اشکال ندارد در وبلاگهایمان آن را هم بروز
بدهیم. همانطور که در زندگی بیرونیمان هستیم.
نظرات