امام زمان شیعی و ژاک دریدای اروپایی

خیلی جالبه امروز تو این گیرو دار جنگیری و داستانهای امام زمان که طرفدارهای احمدی نژاد اعتقاد دارند۱۴خرداد ایشون ظهور خفی خواهند داشت ، باید برای تحقیقی کتاب «مذهب» ژاک دریدا را می خوندم بعد دیدم چه جالب حتما هیچ شیعه ای به پست ایشون نخورده وگرنه حتما اگر کسی راجع به مفهوم امام زمان با ژاک دریدا حرف زده بود، حتما درباره‌اش می‌نوشت.

چون بخش بزرگی از تلاش دریدا این بود که پیش‌فرض‌های بنیادی تفکر اروپایی را که مثل فیل در تاریکی کسی آنها را نمی‌بیند، آشکار کند. یکی از پیش‌فرض‌های بنیادی هم چیزی است که او آن را «متافیزیک حضور» می‌نامد و بحثش طولانی است و ساعتها می شود درباره اش نوشت و خوب اینجا وبلاگ است و درس اول وبلاگ نویسی هم کوتاه نویسی است !

ولی کلا اینکه یک کسی یا مفهومی (مثل امام زمان) باشد که هم غایب است و هم حاضر، خیلی به استراتژی‌های فکری دریدا نزدیک است. حالا اصلا به حضرت دریدا کاری ندارم ! مهم این است که این مفهوم نشانه‌ای است از اینکه در تفکر شیعه یا حداقل مردم ایران حضور و غیاب معنی پییچده‌تری دارد و مردم آنها را الزاما در تضاد با همدیگر نمی‌بینند. این بقول معروف درآمدی است به نوعی دیگر از «متافیزیک حضور» که با مشابه اروپایی یونان‌ساخته‌اش فرق دارد و نوید دهنده‌ی «ممکنات» یا Possibilityهای بسیار هیجان‌انگیزی است.

همین برایم جالب بود گفتم شاید شما هم خوشتان بیاید .