
بیش ازصد سال پیش کارگران آمریکائی در اول ماه می۱۸۸۶ در شیکاگو حماسه ای را آفریدند که در تاریخ ماندگار شد و از آن روز به بعد امروز نام کارگر را بر خود گرفت .
حتما می دانید که در اول ماه می سال 1886 ، پلیس شیكاگو با حمله به تظاهرات گسترده كارگران كه برای هشت ساعت كار در روز و حق تشكیل اتحادیههای كارگری برپا شده بود، آنان را به خاك و خون كشیدند و چند روز بعد از این واقعه نیز دادگاه ،چند تن از رهبران كارگران را محاكمه و به مرگ محكوم كرد. از آنروز به بعد بود که با مرگ رهبران كارگران شیكاگو این روز ماندگار شد تا آنکه نهایتا در سال 1889 در كنگره بین المللی كارگران در پاریس، با نامیدن روز اول ماه می ، به عنوان روز جهانی كارگر ثبت شدو جنبه جهانی بر خود گرفت .(
مفصل تر این ماجرا را می توانید اینجا بخوانید ) .
از همان سالها به بعد بود که در این روز در تمام کشورها برای ارج نهادن به مقام کارگر و گرامیداشت و یادآوری تمام زجرها و فشارهایی که نظام بورژوازی و سرمایه داری بر کارگران وارد می آورد دست به راهپیمایی ، تجمع و یا تحصن و ... می زنند ، از جمله در کشورمان ایران نیز با تمام سرکوب ها و حتی مصادره کردن این روز جهانی و برپایی راهپیمایی روز کارگر توسط نهاد نیمه دولتی خانه کارگر و انجمنهای اسلامی کارگران ،همه ساله و از جمله امسال کارگران آزاده یاد فعالان جنبش کارگری و زندانیان سیاسی این جنبش را گرامی میدارند که امسال از جمله این عزیزان دربند منصور اسانلو بوده که یادش را گرامی داشتند و خواستار آزادی ایشان و یارانشان شدند .
اما در برلین ! ،در برلین ماجرا ی روز جهانی کارگر جور دیگری است ، در گوشه ای از شهر برلین در محله کویسبرگ همه گردهم جمع می آیند از ترک و عرب و آلمانی و آفریقایی و سفید پوست و سیاه پوست و سرخ پوست گرفته تا کارتن خوابها و رپرها و همجنسگرایان و کله پوستی ها و شیطانپرستها ویا پانکها ! همه و همه گردهم می آیند اما نه برای راهپیمایی و نه برای گرامیداشت کارگران بلکه این روز تعطیل بهانه ای است برای جمع شدن دور هم و آبجو خوردن و کباب و باربیکیو ! اغراق نیست اگر بگویم کل کویسبرگ در دودمنقل کبابهای مختلف گم می شود و کف خیابانهایش پر از شیشه های آبجو و نوشابه و لیوانهای یکبار مصرف ! و البته چون این تجمع و جشن و پایکوبی از اولین ساعات روز هست و بازار فروش و مصرف آبجو هم داغ آخر شب هم در نتیجه یک لشگر مست می مونه روی دست پلیس که نه علاقه ای به رفتن دارند و نه مثلا دوست دارند از وسط خیابون که یکی دراز کشیده و اون یکی نشسته کنار بروند در نتیجه کار به زدوخورد کشیده میشود و ... این داستان ظاهرا چندین ساله روزکارگر در برلین هست !
اما به نظر من امروز هرچه که بود شهر برلین دوست داشتنی بود و یا بقول
آن پانکی روز بوسه و عشق مجانی و یا صلواتی بود! روزی که بیاد حماسه و شجاعت کارگران در برلین همه به جشن و پایکوبی مشغول می شوند و خدا رو شکر همین یک روز هم قناعتی هست که در برلین همه ملیتها و اقلیتها کنار هم جمع می شوند و کسی راسیست بازی درنمی آورد ، ضمنا در این گردهمایی باشکوه تعدادی هم از ایرانیان دوشادوش دیگر فعالان این روز یاد و حماسه کارگران را با فروش بلال و بیفتک و کباب و دوغ گرامی داشتند که جای تک تک شما عزیزان نیز خالی بود ، این بود خبر روزجهانی کارگر در برلین ! ، راستی غرفه ای بود برای کردهای ایرانی که فکر کنم برای حزب دموکرات بودن کتلت هایی داشتند که در همان محل تعدادی خانم درست میکردند (
ببینید) این کتلت هارا با یک سسی که فکر کنم با ماست درست کرده بودند می فروختند که خیلی خوشمزه بود و ناقابل دو یورو ! سال دیگه این طرفها بودید از دست ندهید !
برای دیدن عکسهای این روز در برلین به اینجا بروید .
نظرات