پاريس و تمام جذابيتهايش
گزارشي از سه روز نشست همبستگي در پاريس – قسمت اول
پاریس شهر قشنگی است و شاید يكي از زيبا ترين شهرهای دنیا باشد ؟ پاريس سالیانه بنا بر آمارها بیش از پانزده ميليون توريست دارد ! ، همه مي روند به پاريس و از برج ايفل ديدن مي كنند و درشانزه ليزه قدم مي زنند و شراب پاريس مي نوشند و در كافه هايش تا صبح هر چه دل تنگشان مي خواهد مي گويند و مي شنوند ، همه مي روند پاريس تا عشق كنند ! اما در اين ميان مشت ديگري هم هستند كه مي روند پاريس تا سه روز خود را در سالني محبوس كنند و بعد از آن هم در لابي هتل تا خود صبح بشينند و حرف بزنند و بحث كنند و زنده باد و مرده باد بشنوند ! و از قضا از آنجا كه بقول پدر بزرگ خدا بيامرزم من از بچه گي هم عقل درست و حسابي نداشتم جزو آن دسته دومي هستم حالا هم كه پاريس مي روم نمي روم بشينم كافه هاي شانزه ليزه و يا رستوران كامبرون و از همه زيبائيهاي پاريس لذت بروم مي روم پاريس تا در همايش همبستگي از بايد ها و نبايد ها از بود ها و نبودهاي اپوزيسيون بشنوم مي روم تا حسين باقرزاده نازنين حرف بزند و من با صداي آرام و شايد هم ميكروفون بي رمق سالن چرت مرغوب بزنم ! مي روم تا بارديگر حسن ماسالي عزيز بازگو نمايد كه بيش از چهل سال است از اپوزيسيون ايران است ! و واقعا هر كدام را كه نگاه مي كني مي بيني بخشي از سرمايه هاي ايران عزيز هستند بخدا وقتی دیدم ماشاءالله آجوداني نازنين با آن حال بيمارش و قلب دردمندش خودش را در روز دوم به همایش رساند دلم براي او و تمام مبارزين راه آزادي به درد آمد ، وقتي كه ديدم جمشيد طاهري پور نازنين نمي تواند بيش از پنج دقیقه روي پا به ایستد به راستي دلم لرزيد براي فرد فرد این عزیزان و حس شرافت و وطن دوستي شان اما همانطور كه به شهريار عزيز هم گفتم يه جاي كار مطمئنا مي لنگد وقتي فردي چهل سال اپوزيسيون هست و آنوقت در گوشه اي ديگر از دنيا طرف با سن چهل سال مي شود رئيس جمهور خوب معلوم هست كه يه جاي كار مي لنگد ! من نمي گويم تاريخ مصرف اين افراد و اين اپوزيسيون تمام شده اما حرف من و حرف همه آن فقط 9 نفر جوان كه در ميان بيش از دويست ميانسال و كهنسال اعضاي نشست اين بود كه بابا ما هم هستيم ما را ببينيد شما چهل سال به قول خودتان هر چه داشتيد و تاختيد حالا دمي هم به ما فرصت زمين خوردن و برخاستن بدهيد . مسئله ما نه اقوام و يا پاره ملتهاست و نه اسناد استراتژيك و قطعنامه و بيانيه و ... اينهاست مسئله و مشكل ما فقط و فقط جمهوري اسلامي و حكامش هست ، مسئله جوانان حتي نوع سيستم حكومتي «آينده» نيست مسئله ما اين است كه « امروز» آزاد نيست و درست در همان روزهايي كه شما در گوشه اي از پاريس داشتيد بر سرو كله خود مي زديد براي راي گيري اعضاي شوراي هماهنگي و اسناد و بيانيه هايتان در كف خيابانهاي تهران پليسهاي نقاب پوش بر سر و رويش چوب و چماق مي كشيدند و دختركان را با شعار يا روسري يا توسري سوار ميني بوسهاي مفاسد مي كردند ! آري اين مشكل ماست و جوان ايراني براي حل اين مشكل نه نئوكان مي شناسد نه سلطنت طلب و نه مشروطه خواه و نه جمهوري خواه و نه اكثريتي براي اين درد فقط يك جواب وجود دارد ؛ مبارز و مبارزه ...........
لينكدوني
حسين درخشان نماينده حسين شريعتمداري در خارج از كشور عصبي است !
شك ندارم اگر حسين را به پاريس راه مي دادند الان سعي داشت به جهانيان ابلاغ كند اين مهم ترين اتفاق روي زمين است !
ايرانيان كنگره ملي آلترناتيو را بنيان خواهند كرد !
درباره اين كلوديا روزت و اصلا چرايي حضورش بعدا خواهم نوشت
فخر آور چلبي ايران !
كاري به بقيه مطالب آن ندارم ولي با اين قسمت موافقم ! البته به نظر من چلبي بودن هم از سر فخر آور زياده !
تدوين فرهنگ گروههاي فشار
دوستان محقق در داخل و خارج از كشور تماس بگيرند
نظرات