جمهوري اسلامي و معضل مشروعيت

آیه الله خمینی در مهمترین دلیلشان برای مبارزه با نظام شاهنشاهی و بر چیدن اساس سلطنت گفته اند که :پدران ما حق نداشتند برای ما قانون و تکلیف وضع کنند ! یعنی اینکه حق تعیین سرنوشت از آن انسانهاست در زمان خودشان و برای خودشان .با همین مانیفست بود که پدران و مادران ما یک نظام شاهنشاهی را در ایران با مجاهدت خودشان از پای درآوردندو نظامی دینی را در قالب جمهوری اسلامی بجای آن نشاندند . خوب امروز ما به هیچ وجه به کارآمدی و یا خوب یا بدی هم کاری نداریم . پدران ما در بهار 1358به جمهوری اسلامی رای دادند و به نظامی مشروعیت بخشیدند که مبتنی بوده است بر ولایت فقیه و آن شیوه حکومتی را پسندیدند و خوب تشخیص دادند. اما من و هم عصر و نسل من چه؟چه بسا جوان امروزی نظام خوب دیگری مثلا جمهوری تمام عیار و یا اصلا نه حکومت عدل اسلامی را بپسندد؟ سئوال من این است که جمهوری اسلامی در حال حاضر مشروعیت خود را از کجا بدست می آورد؟ما حتی در قرائت دینی فقها هم داریم که بنیاد و اساس مشروعیت هر حکومتی مبتنی بر دو عامل عمده می باشد:1_مشروعیت مدنی2_مشروعیت الهیمرحوم آیه الله نائینی مشروعیت قدرت سیاسی را در حاکمیت اراده عمومی (ملی) می داند ایشان در بیان حکومت و مشروعیت آن می فرمایند:"حکومت در جامعه بشری یکی از الزامی ترین و ضروری ترین نهادهای اجتماعی است."آیه الله نائینی که البته یکی از اولین فقهای دین حکومتی نیز می باشنددر بیان نظرات حکومت می گویند:"حکومت باید در حفظ شرف و استقلال و قومیت چه آنکه راجع به امتیازات دینیه باشد ویا وطنیه منوط به قیام اماراتشان به نوع خودشان."یعنی آنکه حکومت وقتی مشروع است که هیات کل اجتماع و مردمانش در آن شریک باشند و نسبت به آن رضایت عمومی داشته باشند. و اساسا اینکه حکومت برای این است که نیازهای زندگی داخلی و خارجی یک قوم یا یک ملت که جایگاه معینی بنام وطن دارند را پاسخ گوید.آیه الله خمینی نیز در بدو ورودش در دوازدهم بهمن ماه سال 1357 در بهشت زهرا گفتند که :"من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین میکنم من به واسطه اینکه این ملت مرا قبول دارند دولت تشکیل می دهم ."بدنبال آن نیز هنگامیکه دولت موقت و انقلابی ایشان تشکیل گردید در حکم انتصابی مهدی بازرگان نخستین نخست وزیز انقلابی ایران آوردند که :"بر حسب حق شرعی و حق قانونی ناشی از آرای اکثریت قاطع قریب به اتفاق ملت ایران که در طی اجتماعات عظیم و تظاهرات وسیع و متعدد در سراسر ایران نسبت به رهبری جنبش ابراز شد..."همه اینها حاکی از آن است که اساس مشروعیت هر نظامی و نظام جمهوری اسلامی ایران منوط به ملت همان عصر و نظامش می باشد. جمهوری اسلامی ایران که در فروردین سال 1358 به رفراندوم گذارده شده در آن رفراندوم 90843920 نفر شرکت نمودند و جمهوری اسلامی را برگزیدند متعاقب آن هشت ماه بعد قانون اساسی این نظام توسط مجلس خبرگان تنظیم و به تصویب رسانیده شد و مردم در میان بهت و ناباوری دریافتند که این جمهوری مثل همه جمهوری های دنیا نیست ووقتی که این قانون اساسی و در نتیجه دوباره همان نظام به همه پرسی گذارده شد اینبار 14269015 نفر در این انتخابات شرکت نمودند یعنی جمهوری اسلامی در طول هشت ماه حاکمیت خود با 25 درصد کاهش اقبال عمومی مواجه بوده است!از آن سالها و از آن هشت ماه امروزه بیست و چهار سال می گذرد امروز دیگر تمامی شقوق و نهانیات جمهوری اسلامی برای همه چه انانی که به این نظام رای داده اند وچه آنانی که به این نظام رای نداده اند روشن شده است .آیا زعما و حاکمان جمهوری اسلامی که خود را ملزم به وفاداری به اندیشه های امام خمینی می دانند نباید کلام ایشانرا فصل الخطاب خود بدانند و برای بررسی و روشن ساختن مشروعیت این نظام و شیوه حکومتی جمهوری اسلامی تن به قبول همه پرسی و رفراندوم بدهند؟نقطه حل تمام مصائب و مشکلات امروز ایران در رفراندوم می باشد

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

! وطن و تن

تصویر
این آقایی که در عکس می‌بینید  اسمش بابک هست و مثل هزاران ایرانی بی سرانجام در ایران سرزمین مادری‌اش را ترک گفته و به آمریکا رفته و بابک فردوسی، تا همین دیروز ۲۰۰ نفر بیشتر او را مثلاً در توییتر نمی‌شناختند اما از دیروز تا الآن در توییتر ۲۷۰۰ نفر وی را دنبال می‌کنند و هر لحظه هم آمار محبوبیت و شهرت وی بیشتر و بیشتر دارد می‌شود. بابک   مهندس پرواز ناسا است، او مدیر برنامه کنجکاوی مریخ و مدیر پرواز کاوشگر کیوریاسیتی (کنجکاوی) است که امروز موفق شد بر سطح مریخ با موفقیت فرود بیاد و موجی از شادمانی و موفقیت را برای علاقه‌مندان این رشته و اکثر آمریکائی‌ها رقم بزند. الآن هم اکثر شبکه های تلویزیونی آمریکایی خبرش را دارند پخش می‌کنند، او هم با همین شکل و شمایل دارد حرف میزند و کسی هم کاری ندارد بابا مامانش چه کاره بودند، دین و ایمانش چیست؟ چرا موهاشو این ریختی کرده؟ و رئیس جمهور آمریکا رو قبول داره یا التزام عملی داره و یا نداره و از این جور سؤالات که معمولاً در رسانه های ایرانی حرف اول رو میزنه وقتی یک نفر موفقیتی کسب میکنه! وقتی این عکس رو نگاه می‌کنیم همه ما مطمئن هستی...
بیشتر بخوانيد

شبهای احیا و احیای ایمان

تصویر
حضرت علی ، امیر المومنین ، امام علی و یا هر اسم دیگری که می خواهیم بگوئیم و چه بسا همان علی تنها وردی است که همه ما خواسته یا ناخواسته بر زبان داریم یادم هست خیلی قدیمها نواری از سخنرانی استاد کافی را گوش می دادم که در آن جمله ای را گفت که هنوز هم در ذهنم می چرخد : " همه علی را قبول دارند حتا آن بی دین و بی نماز و عرقخوارهم وقتی  میخواد عرقشو بخوره میگه یاعلی". من حضرت علی را هرچند که اصلا شاید همه این حرفها یک داستان باشد و خیالپردازی قبول دارم ! مگر رستم و افراسیاب و سهراب و ذال وجود داشته اند که امروزه اینچنین در فرهنگ ما لانه کرده اند ؟ علی برای من رب النوع غیرت و شهامت و جوانمردی است ! علی اگر اسطوره و افسانه هم باشد پدر این زیبائی هاست از یک سو خود عصاره زهد است   تلاش هست و از دیگر سو   بانويي چون فاطمه در کنارش قرار دارد و فرزندانی هم چون   شهيدي چون حسين و تبلور دختري خطيب و اسوه صبري چون زينب را زير يک سقف دارد   اين را علي شريعتي در خطابه اي   زیبا به زبان کشیده   و من که در نوجواني شيفته او بودم   چنين شیفته منش   علي ش...
بیشتر بخوانيد

آیا بشار اسد در ایران است ؟

تصویر
همان طور که رسانه‌ها خبر داده اند سعید جلیلی به منظور پیگیری وضعیت گروگان‌های ایرانی و حل بحران سوریه هفته پیش به سوریه سفر کرده بود. چند مقام سوری در فرودگاه به استقبال وی رفتند و بعد از آن هم چند وزیر سوری در ملاقات‌هایی با حضور خبرنگاران رسانه های جمعی به دیدار وی رفتند و در تمامی این دیدارها هیچ گزارشی مبنی بر سخنرانی و پرسش و پاسخ بین جلیلی با اسد در محیط عمومی و ... که رسم دیپلماتیک این جور دیدارهاست برگزار نشد، تنها خبری که از دیدار جلیلی و اسد منتشر شد همین عکس است و چند عکس دیگر و فیلمی که از این دیدار در این اتاق منتشر شده است. عکس‌های منتشره از این دیدار اخیر که از سوی رسانه های داخلی ایران عمدتاً منتشر و بعد از سوی رسانه های سوری بازپخش شد! نشان می‌دهد که بشار اسد و سعید جلیلی برخلاف عرف رایج دیپلماتیک تنها با یکدیگر مذاکره می‌کنند و هیچ مقامی از سوریه در این اتاق حاضر نیست ! در حالی که بر اساس عرف رایج دیپلماتیک همیشه میزبان در سمت راست می‌نشیند و مهمان در طرف چپ و روبه رو و همین طور در ادامه دیگر مقامات دو کشور در ردیف مقام اصلی مذاکره کننده خود می‌نشینند و معمول...
بیشتر بخوانيد